30 maj 2013

Camilla Läckberg: Kaznodzieja

Środek upalnego lata. Wczesnym rankiem kilkuletni chłopiec wymyka się do Królewskiego Wąwozu, aby pobawić się w rycerzy Okrągłego Stołu. Wie, że mu nie wolno, dlatego wymyka się jak wszyscy jeszcze smacznie śpią. Podczas spaceru i walki z wyimaginowanym smokiem napotyka się na niezwykłe znalezisko. Zbliża się bardziej i już wie co leży na ziemi, to nie żaden wytwór jego wyobraźni tylko zakrwawiona, martwa, naga kobieta. Ucieka do domu. Kilka godzin później na miejscu pojawiają się policjanci z komisariatu w Tanumshede.

Po zakończeniu oglądania miejsca zbrodni przez techników kryminalnych, następuje zabranie ciała, ale tu następna szokująca niespodzianka. Pod ciałem dziewczyny znajdują się jeszcze dwa szkielety, które wyglądają na dość stare. Po przeszukaniu policyjnych archiwów okazuje się, że te dwa dodatkowe ciała to szczątki Siv oraz Mony, dziewczyn zaginionych 25 lat temu... A jeszcze do tego rodzice zgłaszają zaginięcie siedemnastoletniej Jenny, która nie wróciła na noc do kempingu.

Początek tej książki jest trochę zaskakujący ponieważ, główna bohaterka z poprzedniego tomu schodzi na drugi plan. Teraz główne skrzypce gra jej życiowy partner Patrik Hedström, który na jego (nie)szczęście zostaje ściągnięty z urlopu. Nie przeczuwa nawet, że podczas prowadzenia śledztwa będzie poddany ciężkiej próbie. Czy ją wytrzyma ją?

Tak samo jak poprzedniej książce, “Księżniczka z lodu”, znajdujemy nawiązania do bogaczy i ich stosunku do innych. Z jednym z takich bogaczy jest Gustaf af Klim, obecny przyjaciel Anny. Początkowo Anna jest nim zafascynowana, u jego boku powróciła do formy sprzed lat, z okresu przed związkiem z Lucasem.

Okazuje się jednak, że ciężko jest im wytrzymać razem ma jachcie na którym przyjechali do Fjällbacki. Gustaw okazuje się niesamowitym pedantem i najchętniej uwiązałby dzieci Anny, aby nie bałaganiły na jachcie. Tak, według Gustawa, dzieci mają siedzieć na miejscu i się z niego nie ruszać... Zastanawia mnie jak dalej ułoży się życie Anny, bo zakończenie książki nie dla mniej za ciekawe.

Wątek Eriki jest przesunięty na dalszy plan. Jest to związane z jej obecnym stanem zdrowia. Fanom pod powiem, że nic złego się nie dzieje, ale nie ujawnię co jej jest. Jest bardzo szczęśliwa, że jej związek z Patrickiem układa się tak dobrze. Lekarz zalecił jej odpoczynek, unikanie wysiłku oraz niektórych artykułów spożywczych, co nie spotkało się z wielką aprobatą z jej strony, bo na liście znalazły się jej ulubione sery pleśniowe. Jako że jest lato, Erika oraz Patrick są “dość często” odwiedzani przez rodzinę. Bo kto by nie chciał za darmo spędzić wakacji w nadmorskiej miejscowości? Podczas jednej z takich wizyt Erika nie wytrzymuje i talerz ze spaghetti ląduje na głowie kuzynki, która chciała, aby gospodyni domu była ich służącą!

Wyciąganie przysłowiowego trupa z szafy jest chyba cechą charakterystyczną książek pisanych przez Camillę Läckberg. Tym razem także, aby zrozumieć mordercę i zbrodnie przed niego popełnione, musimy się cofnąć w przeszłość. W tym przypadku mówienie dzieciom, jakie one są wspaniałe i jakie mają dary, tylko do osiągnięcia korzyści materialnych, może prowadzić do zrujnowania maluchom życia. Niektóre będą oporne na takie "pranie mózgu" robione przez rodziców, a niektóre niestety podatne. Te dzieci wierzą, że ich dar do nich powróci, lecz niestety tak się nie dzieje. W dorosłości takie dzieci mogą trafić do szpitala psychiatrycznego czy też więzienia. Rodzice się wzbogacili, a "cudowny dar" dzieci szybko zniknął... To prowadzi nas do pytanie co jesteśmy w stanie zrobić, aby być bogatym. Poświęcić swoją rodzinę?! Wszak, każdy człowiek ma inną listę priorytetów i inny pomysł na życie.

Podczas lektury Kaznodziei przeżywałam niemałe zaskoczenia, choć niektóre rozwinięcia akcji można było przewidzieć wcześniej. Tak jak w poprzedniej książce, każdy rozdział poprzedza krótkie wprowadzenie, które jest pisane w tym wypadku z punktu widzenia ofiary. Dla mnie są to dość cenne wstępy ponieważ opisują uczucia i myśli “ofiary”. Oglądając filmy kryminalne, czytając książki o tej tematyce często się zastanawiam co myślała ofiara. Wszak nie zawsze ten punkt widzenia jest przedstawiony.

Mogę szczerze powiedzieć, że Kaznodzieja to obowiązkowa lektura dla osób, które kochają dobre kryminały. Zawiera ona wszystko co jest potrzebne książce o tej tematyce morderstwo, w tym wypadku szalonego mordercę, niezwykle skłóconą rodzinę, która twierdzi, że jest “napastowana” przez policję oraz walkę z nieubłaganym czasem. Czy Patrickowi i jego kolegom uda się odnaleźć ostatnią porwaną żywą dziewczynę zanim morderca ją zabije?


Tytuł oryginału: Predikanden
Przekład: Inga Sawicka
Wydanie: II
Data wydania: październik 2012
Ilość stron: 440
Format: 125 x 195 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7554-506-7
Wydawnictwo: Czarna Owca

2 komentarze:

  1. Nie wiem czy uda mi się przeczytać książki Lackberg w kolejności, ale będę się starać ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Więc się postaraj. Lepiej się czyta jak książki lecą po kolei, ale jak nie to mówi się trudno i się czyta to co się ma :)

      Usuń